Current Problems of Psychiatry

IssuesArchival Volumes (2010-16)Volume 13 (2012)Number 2Radzenie sobie ze stresem a ocena jakości życia u pacjentów z uszkodzonym stawem kolanowym

Radzenie sobie ze stresem a ocena jakości życia u pacjentów z uszkodzonym stawem kolanowym

Coping with stress and evaluation of the quality of life in patients with a knee joint injury

ORIGINAL PAPER

Curr Probl Psychiatry 2012; 13(2):115-122

Marta Tarczyńska1,3, Emilia Potembska2, Zbigniew Dajewski3, Krzysztof Gawęda1,3

1 Katedra Ortopedii, Klinika Ortopedii i Traumatologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
2 Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 1 w Lublinie
3 Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Arthros w Nałęczowie
 

Streszczenie

Celem pracy było udzielenie odpowiedzi na następujący problem badawczy:
  • czy i jakie zależności występują między sposobami radzenia sobie ze stresem a oceną jakości życia oraz stopnia ograniczenia aktywności w zakresie pracy zawodowej i relacji społecznych u pacjentów z uszkodzeniem stawu kolanowego?
  • czy i jakie różnice występują w zakresie sposobów radzenia sobie ze stresem u pacjentów z dysfunkcją stawu kolanowego i u osób zdrowych?
W pracy podjęto również próbę wyodrębnienia sposobów radzenia sobie ze stresem, które są najlepszymi predyktorami oceny jakości życia oraz stopnia ograniczenia aktywności zawodowej i relacji społecznych u pacjentów z uszkodzeniem stawu kolanowego.
Grupa badana. Badaniami objęto 32 pacjentów (15 kobiet i 17 mężczyzn), hospitalizowanych w NZOZ Arthros w Nałęczowie z powodu uszkodzeń stawu kolanowego oraz 32 osoby zdrowe, które stanowiły grupę kontrolną. Średni wiek badanych z obu grup wynosił 31 lat. U 17 pacjentów przyczyną hospitalizacji była niestabilność kolana z powodu uszkodzenia więzadeł krzyżowych, u 3 zespół bocznego przy-parcia rzepki, u 2 osób nawykowe zwichnięcie rzepki, u 8 uszkodzenie łąkotki, a u 1 chorego złamanie śródstawowe bliższej części piszczeli. Średni okres objawów choroby do zabiegu operacyjnego wynosił u badanych ok. 5 lat. Różne formy leczenia rehabilitacyjnego i farmakologicznego przeszło przed operacją 7 osób.
Metody. W pracy zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie ze Stresem w polskim opracowaniu Januszewskiej oraz Ankietę własnej konstrukcji, na podstawie której uzyskano dane socjodemograficzne oraz informacje dotyczące: czasu trwania choroby, oceny wpływu choroby na jakość życia, pracę zawodową, relacje społeczne i hobby. Pacjenci wypełniali wymienione kwestionariusze w ciągu pierwszych dwóch dni po operacji.
Wyniki i wnioski.
  1. Im częściej pacjenci wykorzystują nieskuteczne sposoby radzenia sobie ze stresem, tym większe, negatywne zmiany w zakresie jakości życia i ograniczenia spowodowane chorobą odczuwają na płaszczyźnie zawodowej, w relacjach społecznych i realizowanego hobby.
  2. Poczucie radykalnych zmian, jakie choroba spowodowała w życiu pacjentów współwystępuje z koncentracją na doświadczanych trudnościach, stałym przypominaniu sobie o nich oraz stosowanymi w sytuacji stresu mechanizmami obronnymi – racjonalizacji i wyparcia.
  3. Poczucie radykalnego ograniczenia przez chorobę pracy zawodowej łączy się z reagowaniem na stres wspomnieniami o doznanym cierpieniu i problemach.
  4. Poczucie znaczącego ograniczenia przez chorobę kontaktów ze znajomymi współwystępuje z reagowaniem na stres nadużywaniem alkoholu, środków uspokajających, poczuciem przygnębienia, beznadziejności, pesymizmem oraz upatrywaniem poza sobą przyczyn i źródeł trudności związanych z przykrym doświadczeniem.
  5. Poczucie radykalnego pogorszenia jakości życia z powodu choroby łączy się z reagowaniem na stres koncentracją na doświadczanym cierpieniu oraz częstym przypominaniu sobie o doświadczanych trudnościach.
  6. Poczucie ograniczenia hobby przez chorobę łączy się z tłumieniem emocji i obwinianiem siebie za zaistniałe trudności.

Abstract

The aim of the study was to answer the following research questions:
  • whether and what kind of relations occur between stress coping methods, on the one hand, and evaluation of quality of life and the degree of activity limitation with regard to work and social relations, on the other, in patients with a knee joint injury;
  • whether and what differences occur with regard to stress-coping methods in patients with knee-joint disorders vs. healthy persons.
In the study, an attempt was also made to identify those stress-coping methods which are the best predictors of the patients’ evaluation of quality of life and the degree of limitation of work-related activity and social relations in patients with a knee-joint injury.
Participants. The participants were 32 in-patients (15 women and 17 men) of ARTHROS Non-Public Health Care Institution in Nałęczów, hospitalized for a knee joint injury. Mean age of the participants was 31 years. Seventeen patients had been diagnosed with knee instability due to cruciate ligament injury, 3 with the excessive lateral pressure syndrome, 2 with luxating patella, 8 with meniscus injury, and 1 with intraarticular knee fracture. Mean disease duration was about 5 years. Preoperative treatment in the form of rehabilitation and physiotherapy had been given to 7 persons.
Methods. The study was performed using the Coping with Stress Questionnaire adapted into Polish by Januszewska [6] and a self-designed Inquiry Form for collecting socio-demographic data plus information on disease duration and patients’ evaluation of the effect of the disease on quality of life, professional work, social relations, and hobbies. The patients filled in the above-mentioned questionnaires within the first two days after operation.
Results and conclusions:
  1. The more often the patients use ineffective methods of coping with stress, the greater are the negative changes in their quality of life and the disease-related limitations that they experience on the professional plane as well as with regard to their social, relations and hobbies.
  2. The sense of the radical changes brought about by the disease in the patients’ lives co-occurs with their concentration on the experienced difficulties, constant recalling of them, and the defence mechanism used in a situation of stress, i.e. rationalization and denial.
  3. The sense of radical limitation by the disease of work-related activities is connected with responding to stress which involves recollecting the experienced suffering and problems.
  4. The sense of radical limitation by the disease of contacts with acquaintances co-occurs with responses to stress which involve abuse of alcohol and tranquilizers, a sense of dejection and hopelessness, pessimism, and looking outside of oneself for causes and sources of the difficulties connected with the unpleasant experience.
  5. The sense of the radical, disease-related deterioration of quality of life is connected with responding to stress which involves focusing on the experienced suffering and frequent recollecting of the difficulties one is going through.
  6. The sense that the disease has restricted one’s hobby is associated with responding to stress by suppressing emotions and blaming oneself for the current difficulties.

Pliki do pobrania

cpp2012_apr_jun_v13_n2_p.115_122.pdf

Słowa kluczowe

niestabilność kolana, więzadło krzyżowe przednie, uszkodzenie łąkotki, niewydolność czynnościowa kolana, bóle przedniego przedziału kolana, dysfunkcje rzepkowo-udowe, radzenie sobie ze stresem

Keywords

knee instability, anterior cruciate ligament, meniscus injury, functional knee insufficiency, anterior knee pain, patellofemoral disorders, coping with stress

Calendar

Marzec 2025

Pon Wto Śro Czw Pią Sob Nie
          01 02
03 04 05 06 07 08 09
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            
Wszystkie