
Conceptualization of the terms of self and the sense of identity and their disorders in the course of schizophrenia in the works of Polish authors
Konceptualizacja pojęć Ja i poczucia tożsamości oraz ich zaburzenia w przebiegu schizofrenii w pracach polskich autorów
REVIEW PAPER
Curr Probl Psychiatry 2017; 18(3): 201-216
© 2017 Medical University of Lublin. This is an open access article distributed under the Creative Commons Attribution-NonComercial-No Derivs licence (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/)

Hanna Karakuła-Juchnowicz1,2, Justyna Morylowska-Topolska2
1 I Department of Psychiatry, Psychotherapy and Early Intervention, Medical University of Lublin, Poland
2 Department of Clinical Neuropsychiatry, Medical University of Lublin, Poland
Abstract
A defined and formed identity is the foundation of human mental functioning. The sense of one's own existence as an individual, together with the conscious image of oneself, plays a fundamental role in regulating behaviors. The ability to see the limits of one's own body is a significant milestone in human development, because it allows the development of a global sense of self, and that is the basis for the process of identifying one's own identity.
The paper presents the contribution of Polish researchers (psychiatrists and psychologists) to understanding the phenomenon of the sense of self, identity, and their disorders with particular emphasis on schizophrenia.
Method: A review of the available literature by Polish authors on the subject was undertaken by searching the following data-bases: Polish Bibliography of Medicine, CEJS, NUKAT and National Library Database, using the keywords: identity, self, personality, schizophrenia, ego, within time frame: 1970–June 2017. The article includes only those works which made the original contribution of Polish authors to research on the issue of self and the sense of identity, with particular emphasis on their disorders in schizophrenia.
Results: The works of three Polish authors: J. Reykowski, J. Kozielecki and Z. Zaborowski deserve particular attention in the context of the definition of self and the sense of identity.
The works of A. Kępiński, in turn, have contributed to understanding the problem of disorders of self in schizophrenia. Kępiński's psychopathological concept was based on the analysis and description of the pathology of self, the pathology of the boundary self–the world, disorders of time-space order and the hierarchy of values. In these terms, he considered the structure of the psychotic world, especially in schizophrenia and melancholy. In his opinion, schizophrenic psychosis manifests itself primarily in the form of the blurring of the boundary self–the world and the pathology of self.
The paper also presents the contribution of J. Zadęcki, M. Rzewuska, J. Wciórka, S. Steuden, M. Huflejt-Łukasik to understanding the disorders of the sense of self in schizophrenia.
Conclusions: The views of Polish authors presented in the paper are an interesting contribution to world literature on research into disorders of self in schizophrenia.
Keywords: self, ego, identity, schizophrenia
Streszczenie
Określona ukształtowana tożsamość jest fundamentem funkcjonowania psychicznego człowieka. Poczucie własnego istnienia jako jednostki razem z uświadomionym obrazem własnej osoby pełni podstawową rolę w regulacji zachowań. Umiejętność dostrzeżenia granic własnego ciała stanowi wielki przełom w rozwoju człowieka, ponieważ umożliwia pojawienie się globalnego poczucia Ja, a to stanowi podstawę procesu dookreślania własnej tożsamości.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wkładu polskich badaczy (psychiatrów i psychologów) w rozumienie zjawiska poczucia Ja, tożsamości i ich zaburzeń, ze szczególnym uwzględnieniem schizofrenii.
Metoda: Dokonano przeglądu dostępnej literatury polskich autorów dotyczącej poruszanej problematyki, korzystając z baz danych: Polskiej Bibliografii Lekarskiej, CEJS, NUKAT oraz Bazy Biblioteki Narodowej, używając słów kluczowych: Ja, tożsamość, self, jaźń, schizofrenia, osobowość oraz deskryptorów czasowych: 1970– maj 2017. W artykule uwzględniono jedynie te prace, które stanowiły oryginalny wkład polskich autorów do badań nad zagadnieniem Ja i poczucia tożsamości, ze szczególnym uwzględnieniem ich zaburzeń w przebiegu schizofrenii.
Wyniki: Na szczególną uwagę w kontekście definiowania zjawiska Ja oraz poczucia tożsamości zasługują prace trzech polskich autorów: J. Reykowskiego, J. Kozieleckiego oraz Z. Zaborowskiego.
Do zrozumienia problematyki zaburzeń Ja w schizofrenii przyczyniły się z kolei przede wszystkim prace A. Kępińskiego. Podstawą koncepcji psychopatologicznych Kępińskiego była analiza i opis patologii Ja, patologii granicy Ja–świat oraz zaburzeń porządku czasowo-przestrzennego i zaburzeń hierarchii wartości. W tych kategoriach rozpatrywał on strukturę świata psychotycznego, zwłasz-cza w schizofrenii i melancholii. Jego zdaniem, psychoza schizofreniczna przejawia się głównie w postaci zatarcia granicy Ja-świat oraz patologii Ja. W pracy zaprezentowano także wkład J. Zadęckiego, M. Rzewuskiej, S. Steuden, J. Wciórki, M. Nieznańskiego M. Huflejt-Łukasik w rozumienie zaburzeń doświadczenia Ja w zaburzeniach schizofrenicznych.
Wnioski: Zaprezentowane w artykule poglądy polskich autorów dotyczące tego zagadnienia stanowią ciekawy wkład do literatury światowej w zakresie badań nad zaburzeniami Ja w schizofrenii.
Słowa kluczowe: Ja, self, jaźń, tożsamość, schizofrenia
Pliki do pobrania
Calendar
Marzec 2025
Pon | Wto | Śro | Czw | Pią | Sob | Nie |
01 | 02 | |||||
03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |